Schattig, schattiger, schattigst...

Na de absolute rust van de voorbije dagen, viel het deze ochtend echt op dat Olivia veel onrustiger geworden was... janken, achter mij & Pippa lopen... Alsof zij wou zeggen: "ik heb pijn, geef me een extra knuffel". Onze empathische Pippa heeft zich neergelegd in een mand en heeft zonder een zucht alles laten doen door Olivia... Wat een vertrouwen en steun! Tegen 14 uur is de eerste schat geboren. Werkelijk tussen twee moeders...Een flinke kitten van 97gr en sterke stem. Werkelijk een wonder hoe zo'n moedertje alles instinctief doet. Puur natuur. Ik heb verwacht dat er direct een volgende te voorschijn zal komen. Niets is minder waar. Drie uur later was er nog geen tweede kitten te zien. Ik begon al te twijfelen: nu naar de dierenarts of nog even wachten? Ineens was om 17:20 de tweede geboren (96gr) en binnen vijf minuten nog eentje (81gr). Wij hebben geluk dat ik er stond naar te kijken, want de moeder heeft de derde niet echt gemerkt... Ze was bezig met de tweede kitten af te lekken terwijl de derde geen aandacht kreeg. Even ingrijpen, vliezen breken, mondje & neusje vrijmaken, wat masseren en derde schat gaf een zacht piepje. Nog 20 minuten later was de voedselbron gevonden en was iedereen rustig.